Songfestival 2013
De nabeschouwing
Zo. En dat was een weekje songfestival met als hoogtepunt op zaterdag natuurlijk de grande finale, waar we eigenlijk als klein kikkerlandje voor het eerst in jaren het heel erg goed hebben gedaan. We weten allemaal dat Denemarken heeft gewonnen en dat het festijn volgend jaar in Kopenhagen gaat plaatsvinden. Maar wat weten we eigenlijk nog niet? Of niet meer? Een nabeschouwing.
Hoe het begon
Er was eens een eigenwijze Haagse zangeres die had besloten dat de TROS in Nederland het eigenlijk aan het verprutsen was met het songfestival. Sinds dat er is besloten de halve finales in te voeren, heeft Nederland nog maar één keer de finale weten te bereiken met de – nu bijna vergeten – jongens van Re-union. Anouk vond met vele anderen dat het anders kon en moest, dus meldde ze zichzelf, heel bescheiden, aan als enige mogelijkheid om voor Nederland naar het songfestival te gaan.
De TROS wilde in eerste instantie er absoluut niet aan, zeker omdat de zangeres eiste dat er geen voorrondes werden gehouden en zij zelf op haar manier haar inzending vorm mocht geven. Uiteindelijk boog de omroep na grote druk vanuit het Nederlandse publiek en vooral de Nederlandse pers. Anouk mocht gaan.
Dag kermis!
Geen kermis op televisie dus en ineens was daar Birds. Een gevoelig klein liedje, dat op verschillende manieren heel erg opvalt in de popmuziek. Het is volledig in mineur en het heeft een wals ritme, waar eigenlijk bijna alle andere inzendingen gaan voor volledig in majeur of een afwisseling van mineur en majeur. Ook zijn de meeste liedjes in de stampende vierkwartsmaat.
En toen stonden we er. Anouk in spijkerbroek, shirtje, laarsjes, haren los en gewoon achter haar microfoon. Weer geen polonaise, geen dansers die onder rokken vandaan komen, geen draaiorgels, lichtgevende pakken en wat we allemaal nog meer verzonnen hebben. Gewoon een klein liedje wat blijkbaar dus toch werkt.
Uiteindelijk zijn we dus 9de geworden in de finale en – niet onbelangrijk – 6de, net achter België in de halve finale. Saillant detail: we hebben in de halve finale net zoveel punten gehaald als onze zuiderburen en toch staan zij voor ons. Gelukkig hebben we dat verschil goed gemaakt in de echte finale, met België op heel wat puntjes achter ons.
Wat hebben we geleerd?
Liedjes en dan vooral mooie, goed in elkaar gezette liedjes werken. Niet te veel nadenken over wat de trend in Europa nu is en waar het heen zou moeten gaan en hoe we in vredesnaam alles wat we te bieden hebben in drie minuten kunnen proppen. Eigenwijs en brutaal zijn gaat best goed, Anouk heeft dat in ieder geval bewezen. We hebben heel veel hele goede muzikanten in dit land, die niet allemaal in eerste instantie aan het songfestival denken.
Wat Anouk ook heeft laten zien, is dat het songfestival een boost kan zijn voor je verkoopcijfers. Zij heeft briljant net voor de finale haar clip en bijbehorend album gepresenteerd die binnen een paar dagen platina is geworden. Marketing op de juiste manier. We kunnen het wel in ons kikkerlandje, we moeten het alleen nog een beetje durven. Op naar volgend jaar met de volgende grote artiest.
Interessant item?
Via de buttons hieronder tip je gemakkelijk je vrienden en bekenden op Facebook of Twitter!
Tweet
Geef hier je mening over dit item!
comments powered by Disqus